Μνήμη

Gedicht zum Thema Trauer/Traurigkeit

von  ThymiosGazis

Μνήμη
                         
                  +  Μ ί μ η ς 

Έν’ απόσταγμα της ψυχής μου
μνήμες ολοτρόγυρα
που με ταξιδεύουν στην Αιωνιότητα
πρίν ακόμα με προλάβει η φαντασία των νεκρών.

                  *

Φίλε παιδικέ
μαζί, που κρατούσαμε το νήμα
το ατελείωτο
προς τους χαρταετούς τού Μέλλοντός μας.
Εκεί
στο Βουναλάκι τού Δημοτικού
που χρεωνόμαστε ανύποπτα
χρόνια ολόκληρα
για μιά τρυφερή κοριτσίστικη ματιά.
       
              *

Ω Φίλε παιδικέ
με κοντά παντελόνια
μαζί που ιππεύαμε
στις χαίτες των κυμάτων
το Ανεκπλήρωτο Όνειρο,
να μή βραχεί η φλόγα του.
Ανέγγιχτη τώρα πιά
η πνοή της
στην παρειά της Νοσταλγίας μας
και λυπητερή
Αειπάρθενος Ανάμνηση
που γίνεται μέσα μας ύλη
για νάχει σώμα η ψυχή σου.   
Διάβαινε τώρα Εσύ μπροστά
Οδηγός τού Νόστου
Μίμης Δωδεκαετής.                                           

              *

Κι ύστερα χάρισέ μας
το τελευταίο σου βλέμμα:

Δές μας και μάς
      που μάς ορφάνεψε
      το Ανεπίστρεπτο
ζύμη ακόμα Πεπρωμένου
να εκμηδενίζομε το Τίποτα
ν’ αποκαθηλώνομε την Ανάσταση.
Δές μας
ριγηλά λείψανα τού Κάποτε
που μάς κατοικούσανε
Γαλάζιοι Θεοί.
Ο ουρανός τους
τώρα,
ένας φίλος
πούρθε απόψε απ’ τα Παλιά
ακοίταχτος γιά άλλους.
Πνιγόμαστε μες στην υγρή ματιά του.

Ο ουρανός τους
τώρα,
Νόμισμα
για τον Περαματάρη στη Λίμνη
αμέριμνο
που κυλούσε τον κατήφορο
στα παιδικά μας πεζοδρόμια.
       
              *

Δές μας και μάς:
Οι δύο όψεις τής Αλήθειας,
Θάνατε!




Ευθύμιος Γαζής :
Μ’ αποχαιρετούν τα νερά τού Δούναβη, βορείως των Άλπεων.
                                    (Τεσσαρακονθήμερον Μνημόσυνον)       

Hinweis: Du kannst diesen Text leider nicht kommentieren, da der Verfasser keine Kommentare von nicht angemeldeten Nutzern erlaubt.

Zur Zeit online:
keinVerlag.de auf Facebook keinVerlag.de auf Twitter keinVerlag.de auf Instagram