Verlorn ist daz slüzzelin
in minem herzen drin*;
wo is dat hin?
Demm lo han eych dat mitgenn.
Wat? Wemm?
Demm lo hinnen
üwer de Mosel
in Ehrang stund dän lo,
dän hat dat slüzzelin
do zu deynem herzen hin,
wo stach et drin.
Eych fahren emol nüwer
üwer de Floß.
Hol doch de Brick,
dat Römerstück.
Die is doch gabott.
Eych holen meinen Schlüssel
un tu enn widda in`t Schloss,
weil eych dat dun jetz un weil eych dat muss.
Gude Fahrt enöwa un komm gut z`rück,
pass op de Wellen uff un dir noch vill Glück.
Vill Glück
dir och.
(Der Deiwel sol deych holen kommen,
Dunnerkeil un hinne nei.)
* hier: Echtermeyer, von Wiese: Deutsche Gedichte, 1966; S. 30
© Rainer M. Scholz